"Jedinstven čovek, izvanredan profesionalac i dobar sa svima. Hrabro se borio protiv strašne bolesti. Zahvaljujemo lekarima i medicinskim sestrama koji su ga pratili ovih godina, sa ljubavlju i poštovanjem. Siniša će uvek biti sa nama. Ceo život ćemo nositi u sebi ljubav koju nam je pružio", navela je porodica.
Nekadašnji fudbaler Crvene zvezde se od jula 2019. godine borio sa leukemijom. U jednom trenutku stanje mu je bilo bolje, pa se vratio trenerskom poslu u Bolonji, ali bolest se ponovo vratila.
Siniša Mihajlović je rodjen 1969. godine u Vukovaru, a karijeru je počeo u Borovu.
Na leto 1988. dolazi u Vojvodinu, kao jedan od najtalentovanijih igrača sa prostora Jugoslavije. Odmah postaje standardni prvotimac, a Vojvodina sa njim u timu osvaja titulu prvaka države na koju je čekala duge 23 godine.
U decembru 1990. godine prelazi u Crvenu zvezdu, u jednom od najvećih transfera u istoriji domaćeg fudbala. Tu su ga sačekali sada već legende kluba, Dejan Savićević, Stevan Stojanović, Vladimir Jugović, Darko Pančev, Refik Šabanadžović, Robert Prosinečki, Miodrag Belodedić... Zajedno su osvojili Evropu i svet.
Navijači Crvene zvezde pamte njegov gol protiv Bajerna iz Minhena u polufinalu Kupa šampiona, kao i gol koji je postigao u penal seriji finala u Bariju, protiv Olimpika iz Marseja. Blistao je i u Tokiju u meču Interkontinentalnog kupa protiv čileanskog Kola Kola.
Godine 1994. odlazi u Italiju gde je u dresu Rome, Sampdorije, Lacija i Intera ostavio ogroman, neizbrisiv trag. Bio je prvak Italije sa Lacijom i Interom, sa oba kluba osvajao je po dva puta nacionalni kup, Superkup, a sa rimskim klubom osvojio je i Kup pobednika kupova, kao i UEFA Superkup.
Siniša Mihajlović je igrao za mladu reprezentaciju Jugoslavije sa kojom je 1990. osvojio drugo mesto u Evropi. Za najbolji nacionalni tim debitovao je 1991. godine i odigrao 63 utakmice, postigao je deset golova. Bio je učesnik Svetskog prvenstva u Francuskoj 1998. i prvenstva Evrope, dve godine kasnije u Belgiji i Holandiji.
Igračku karijeru završio je oproštajnom utakmicom u Novom Sadu 28. maja 2007. godine.
Ostaće upamćen kao veliki šampion, igrač "zlatne levice", kao jedan od najboljih izvodjača slobodnih udaraca u svetu. On i Djuzepe Sinjori su jedini igrači u istoriji Serije A koji su postigli tri gola na jednom meču iz slobodnih udaraca.
Siniša Mihajlović drži rekord, zajedno sa Andreom Pirlom, po broju postignutih golova u Seriji A iz slobodnih udaraca (28). Mihajlović je postao počasni gradjanin Bolonje 2019. godine.
Po završetku karijere posvetio se trenerskom poslu, kao pomoćni trener osvojio je dve titule sa Interom, a onda je samostalno vodio Kataniju, Fjorentinu, Bolonju (dva puta), Sampdoriju, Milan, Torino. Bio je i selektor reprezentacije Srbije.
Iza Mihajlovića su ostali supruga Arijana i petoro dece, Viktorija, Virdžinija, Miroslav, Dušan i Nikolas.
