Zanimljiva ideja školskog nadzornika u Novoj Skoči pre više od stotinu godina, daje i danas materijal za praćenje klimatskih promena.
Aleksander Hauard Mekkej, koji je krajem devetnaestog i početkom dvadesetog veka bio prosvetni nadzornik, osmislio je 1896. godine program praćenja dešavanja u prirodi.
Učenici su dobili zadatak da na putu od kuće do škole i nazad, zapažaju prve prolećne promene na biljkama i životinjama.
Sve što bi primetili govorili su nastavniku, koji je to beležio, a potom, na kraju školske godine, podnosio izveštaj Mekkeju.
Sve dobijene podatke Mekkej je objedinjavao i rezultate objavljivao u naučnom časopisu Dalhausija tokom pune 23 godine.
Podatke je ostavio Prirodnjačkom muzeju u Halifaksu, sa napomenom da ih u budućnosti koriste studenti koji proučavaju klimu. Stručnjaci kažu da su podaci, za vreme u kojem su nastali, jedinstveni po sistematičnosti u načinu prikupljanja i obrade.
Materijal koji je prikupio Mekkej koriste sada istraživači iz različitih delova Kanade, ali i američki studenti sa Univerziteta Severni Kentaki za različite projekte.