Jedan sporazum Italije i Kine doveo je Trst u centar pažnje svetske politike i ekonomije, piše Dojče vele (DNj) uz ocenu da nije prvi put da ta italijanska luka igra važnu ulogu zbog svog strateškog položaja.
Za Habsburšku monarhiju Trst je bio jedini izlaz na more i kao jedina luka izuzetno važan grad za taj deo Evrope. Od 1719, kada je proglašen onim što se danas zove slobodna trgovinska zona, Trst je postao važna tačka za ostatak istočne Evrope.
Oko Trsta su se nakon Drugog svetskog rata svađale Italija i Jugoslavija, a kasnije, tokom Hladnog rata, Trst se našao na periferiji i nestao je s globalne geostrateške karte. Važan je bio jedino stanovnicima Jugoslavije koji su u taj lučki grad odlazili po kafu i farmerke.
Uz ocenu da je za Trst očigledno nastupila neka nova zlatna era, DNj navodi da se taj grad pokazao i kao idealna i važna stanica na novom pomorskom Putu svile.
U martu 2019. Italija je sa Kinom potpisala memorandum kojim je – kao jedina zemlja iz grupe G7 zemlja – prihvatila da bude deo kineskog projekta "Pojas i put", poznatijeg kao Novi put svile.
Nakon toga je, međutim, usledila kritika iz Brisela gde na takve usamljene izlete ka Kini gledaju sa velikom skepsom.
"Ono što je u italijanskoj javnosti prodavano kao čisto komercijalna stvar, u stvari je priznavanje projekta Novog puta svile od jedne članice Evropske unije i G7", rekla je italijanska sinološkinja Điada Meseti.
Ona u svojoj najnovijoj knjizi "U glavi zmaja" pokušava da objasni Kinu – sa ekonomske, ali i kulturološke tačke gledišta.
"Kinezi su od samog početka planirali da budu ono što su sada: vodeća svetska ekonomska sila. Sprovodili su svoj ekonomski projekat i sada, kada je njihova ekonomska moć tolika, jasno je da žele da utiču na svet", navela je.
Međunarodna luka dubokog gaza u Trstu važi kao najvažnija tankerska luka u Sredozemlju.
Memorandumom Italije i Kine planira se ulazak kineske firme ČČ (Ćina Communications Construction Company) u vlasničku strukturu tršćanske luke. Ali, za razliku od grčke luke Pirej, koja se od 2016. većinski nalazi u kineskim rukama, to sa lukom u Trstu, kako uporno naglašava Lučka uprava, nije moguće.
Sporni sporazum Kine i Italije do danas međutim nije doneo nikakve konkretne projekte. Devet meseci nakon posete kineskog predsednika Sija Đinpinga Rimu, još vlada zatišje, ali iza kulisa odavno se pokreću poluge.
"Mi u stvari već neko vreme pregovaramo s Kinezima", kaže Frančesko Parisi koji je kao predsednik uprave firme PLT zadužen je za pronalaženje novih partnera za nastavak projekta izgradnje novog multifunkcionalnog terminala u tršćanskoj luci.
"Mi ne dajemo po svaku cenu prednost Kini kao trgovinskom partneru, ali prihvatamo činjenicu da je Kina kao faktor porasla i postala trgovinski partner broj jedan", dodao je.
