Jedan od najpoznatijih i najprimenjivanijih kozmetičkih tretmana za podmlađivanje svakako je zatezanje bora pomoću botoksa. U suštini, radi se o ubrizgavanju botulinskog toksina koji izaziva paralizu mišića, ali u malim količinama u kozmetologiji njegovi efekti doprinose da lice bude zategnutije.
Rok trajanja efekata jedne terapije je obično između tri i osam meseci.
A sve je počelo sasvim slučajno.
Dr Džin Karuters, Jean Carruthers, oftalmolog iz Vankuvera, bila je jedna od prvih koji su 1983. godine počeli da koriste botoks u Kanadi za terapiju kod blefarospazma, koji izaziva grčenje mišića za spuštanje kapaka. Tokom terapije, jedna od pacijentkinja primetila je da lice drugačije izgleda i da se gube bore koje čine da osoba deluje zabrinuto.
Dr Karuters je podelila ovo saznanje sa svojim suprugom, dermatologom po struci, a prvi zvanični pacijent je, pre trideset godina, 1987. godine, bila Keti Svon, recepcionerka u njenoj oftalmološkoj ambulanti. Efekti su bili odmah vidljivi, ali su prošle četiri godine do objavljivanja naučnog rada sa prikupljenim podacima o prvih osamnaest pacijenata.
Računa se da je botoks ušao u širu primenu tek početkom ovog veka. Pored kozmetologije, izborio se za svoje mesto u tretmanu mnogih problema, od kontrole bešike, do ublažavanja migrene.
Lekari kažu da je procedura primene botoksa relativno sigurna, ali Svetska zdravstvena organizacija upozorava na potencijalne neželjene efekte, koji idu od asimetrije i izmenjenog izraza lica, pa do problema sa disanjem ili vidom.
