Apelacioni sud u Beogradu je potvrdio odluku Višeg suda u Beogradu od 11. jula 2018. godine, kada je odbijen zahtev za rehabilitaciju Milana Nedića, objavljeno je na sajtu tog suda.
U obrazloženju odluke je navedeno da Nedić nakon kapitulacije nije sproveden u zarobljeništvo već je bio u kućnom pritvoru u Beogradu i da je u drugoj polovini avgusta 1941. godine prihvatio ponudu da stane na čelo Vlade Srbije.
Nemci su se odlučili za generala Nedića jer su agenti Gestapoa pronašli "originalni memorandum" koji je 1. novembra 1940. godine Nedić uputio knezu Pavlu zastupajući opravdanost prijateljstva i saradnju sa Nemačkom, navedeno je na sajtu.
Dodaje se da je on kao predsednik Vlade, a od 1943. godine i kao ministar unutrašnjih poslova i predsednik Vlade, istovremeno donosio uredbe, naredbe i proglase čiji je cilj bio podrška okupatorskom režimu, sprečavanje i kažnjavanje svih onih koji su ustali u borbu protiv okupacionih vlasti.
Držao je govore u kojima je veličao Nemačku, Hitlera, tražeći za Srbiju mesto u novom poretku na čelu sa Hitlerom, pozivao stanovništvo na poslušnost okupatoru, na odustajanje od svake borbe protiv okupatora a sud je naveo je za vreme njegovog mandata od strane okupatora "dolazilo do masovnog streljanja civilnog stanovništva i povećanja ekonomske eksploatacije Srbije".
General Milan Nedić je bio predsednik Vlade do 4. oktobra 1944. godine, kada je dobrovoljno napustio Beograd u pratnji šefa državne bezbednosti i predstavnika Nemaca koji su mu dali pratnju i borbeno vozilo kao obezbeđenje. Prvo je boravio u Beču, a potom sa delom Vlade se preselio u tadašnju Nemačku, Kicpil - Tirol.
Posle nemačkog poraza predao se zapadnim saveznicima, koji su ga izručili novim jugoslovenskim vlastima. Milan Nedić nikada nije bio osuđen, niti je protiv njega podignuta optužnica. Protiv njega je vođen postupak a u pritvoru je izvršio samoubistvo.
